هويت رواني در شبيه سازي انسان

امکان شبيه سازي انساني پس از ساخت گوسفند مشهور جهاني، دالي، به علت مسايل اخلاقي آن دغدغه هاي فراواني را در سرتاسر دنيا ايجاد نموده است.

صدمات فيزيکي حاصل از دستکاري هاي تخمدان، هسته و رويان و هم چنين امکان آسيب هاي روحي-رواني، از جمله نگراني هاي موجود در اين رابطه است. 

هويت رواني در شبيه سازي انسان

کي از مهم ترين آسيب هاي روحي-رواني، که بسيار نيز مطرح مي شود، امکان زوال مفهوم «فرديت» يا «يگانگي» است.

گرچه بطلان فرضيه «جبرگرايي ژنتيک» ثابت شده است، ليکن در رابطه با شبيه سازي و مساله هويت ابهاماتي وجود دارد که در اين نوشتار ضمن ارايه دلايلي امکان ورود آسيب هاي روحي-رواني در رابطه با هويت و فرديت به خصوص در مساله هويت رواني را وارد مي دانيم.

چالشی نوین

با ورود اين فناوري بايستي بار ديگر خودمان و هويت مان را تعريف نماييم؛ چرا که افراد شبيه سازي شده از نظر ژنتيکي دوقلوي همسان فرد ديگري هستند که قبلا زندگي نموده است و اين مساله ممکن است انتظارات فرد شبيه از زندگي خود را تحت شعاع زندگي فرد اصلي (دوقلوي پيشين) قرار دهد.

به علاوه اين که بي نظير بودن ساختار ژنتيکي افراد نه تنها براي خودشان بلکه براي والدين و ديگران نيز حائز اهميت است با به کارگيري اين فناوري رعايت نمي شود. در نتيجه، نبايستي فناوري شبيه سازي را براي ساخت آدمي به كار بنديم….

دریافت مقاله

این مقاله در مجله ISC اخلاق و تاريخ پزشكي /شماره 3/ سال 1387 منتشر شده است. برای دریافت آن می توانید از لینک زیر اقدام نمایید.